پوانتیلیسم
پوانْتیلیسْم (pointillism)
(یا: نقطهچینی) روشی در نقاشی رنگروغن، که ژرژ سورا[۱] نقاش نئوامپرسیونیستِ[۲] فرانسوی در دهۀ ۱۸۸۰ ابداع کرد. سورا نقطههای ریزی از رنگهای خالص را چنان در کنار یکدیگر میگذاشت که با مشاهده از فاصلۀ دور، درهم میآمیختند و رنگهای دیگر و خطها و شکلها را پدید میآورند و نور را همچون پرتوهایی لرزان باز مینمایاندند. سورا استفاده از «آمیزش بصریِ[۳]» رنگها را از نظریههای علمی هرمان هلمهولتز[۴] و میشل اوژن شِورول[۵] الهام گرفت. کار قلممو در این شیوه منظمتر و یکنواختتر از روش امپرسیونیستها بود که برای ساختن رنگ دلخواه خود رنگیزهها[۶] را درهم میآمیختند. کار سورا آغازگر مکتب نئوامپرسیونیسم است که نقاشان دیگری، ازجمله کامی پیسارو[۷] و پل سینیاک[۸]، پوانتیلیسم او را بهخدمت گرفتند. اصطلاح پوانتیلیسم را فلیکس فنئون[۹]، منتقد فرانسوی، در ۱۸۸۶ ساخت؛ ولی سورا و سینیاک واژۀ دیویزیونیسم[۱۰] را ترجیح میدادند.