پولینیاک، ژول آرمان (۱۷۸۰ـ۱۸۴۷)
پولینیاک، ژول آرْمان (۱۷۸۰ـ۱۸۴۷)(Polignac, Jules Armmd)
شاهزاده و دولتمرد فرانسوی. به یکی از قدیمیترین خانوادههای فرانسه تعلق داشت و در جریان انقلاب فرانسه[۱] با آنان مهاجرت کرد. در زمان ناپلئون اول بهسبب نقشی که در توطئۀ ژرژ کادودال[۲] داشت به زندان افتاد (۱۸۰۴ـ۱۸۱۴). لوئی هجدهم به او لقب اشرافزاده داد (۱۸۱۵) و از ۱۸۲۳ تا ۱۸۲۹ سفیر فرانسه در انگلستان بود. حامی و رهبر سلطنتطلبان افراطی در زمان لوئی هجدهم و شارل دهم[۳]، و بهشدت مذهبی بود و بههمین علت به منشور قانون اساسی سوگند نخورد. در اوت ۱۸۲۹ نخستوزیر شد و سیاستهای ارتجاعیاش راه را برای انقلاب ژوئیۀ[۴] ۱۸۳۰ هموار ساخت. در مارس ۱۸۳۰، اکثریت نمایندگان مجلس خواستار برکناریاش شدند، اما مجلس منحل شد و پولینیاک پس از انتخابات جدید، که به پیروزی لیبرالها[۵] انجامید، فرمان ژوئیه[۶] را صادر و مجلس جدید را حتی پیش از گشایش منحل کرد و به آزادی مطبوعات پایان داد. با وقوع انقلاب در ۱۸۳۰، پولینیاک دستگیر و به زندان ابد محکوم شد. در ۱۸۳۶، آزاد و به انگلستان تبعید شد، اما بعد به کشورش بازگشت (۱۸۴۵). از آثار اوست: ملاحظات سیاسی[۷] (۱۸۳۲) و پژوهشی تاریخی، سیاسی و اخلاقی[۸](۱۸۴۵).