وقاحت نگاری
وقاحت‌نگاری (pornography)
(یا: پورنوگرافی؛ هرزه‌نگاری) توصیف یا نمایش بی‌پردۀ اعمال و رفتار جنسی. پیشینۀ هرزه‌نگاری به روزگاری بازمی‌گردد که سرگذشت بدکاره‌ها را تحریر می‌کردند. اصطلاح پورنوگرافی از قرن ۱۸ رفته‌رفته به ادبیات غرب راه یافت. پیش از آن، در عهد باستان، در بسیاری از آثار مکتوب یونانی و رومی نیز عناصر هرزه‌نگاری به‌کار رفته است. پس از سقوط امپراتوری روم تا قرون میانه از هرزه‌نگاری در ادبیات غرب خبری نیست، اما پس از آن به این گونه نوشتن توجه شد. پورنوگرافی در قرن ۱۸ آغاز و در قرون ۱۹ و ۲۰ برشمار و دامنۀ آثار پرونوگرافیک افزوده شد و چاپ و انتشار انواع گوناگون آن، به‌ویژه پورنوگرافی‌های مصور، گسترشی روزافزون یافت. پورنوگرافی‌هایی گاه با سطح ادبی جدی و به‌دور از مسائل سبک و مستهجن نیز آفریده شده است. وقاحت‌نگاری در ادبیات فارسی حضوری چندان جدی نداشته است، و الفیه شلفیه‌های فارسی، به‌رغم پیوندشان با این مفهوم، با آن تفاوت‌های بنیادی دارد. در ایران، به‌موجب مادۀ ۶۴۰ قانون مجازات اسلامی، هرگونه هرزه‌نگاری و آثار سمعی و بصری مستهجن و مغایر با شئونات اسلامی، که عفت و اخلاق عمومی را جریحه‌دار کند، و نیز تبلیغ و تجارت و توزیع آن‌ها، غیرمجاز است و مجازات قانونی در پی دارد. طبق بند الف از مادۀ سه این قانون، در صورت تکرار جرم حتی ممکن است هرزه‌نگار یا وقاحت‌پرداز مفسد فی‌الارض شناخته شود.