پرولتاریا
پِرولِتاریا (proletariat)
(در لاتینی proletarii بهمعنای «طبقۀ فاقد مالکیت») بنابر نظریۀ مارکسیستی[۱]، آن طبقاتی در جامعه که فاقد داراییاند و بنابراین به فروش نیروی کار یا تخصصشان وابستهاند (در مقابلِ سرمایهداران[۲] یا بورژوازی[۳]، که مالک ابزار تولیدند، و خرده بورژوازی[۴]، یا مالکانِ داراییهای کوچکی که کار میکنند). طبقات پرولتاریا معمولاً به پرولتاریای صنعتی، کشاورزی و فکری تقسیمبندی میشوند. اصطلاحِ «پرولتاریوس[۵]» را در اصل سرویوس تولیوس[۶] برای فقیرترین طبقه در جامعۀ روم بهکار برد که تنها دارایی آنان فرزندانشان بود. در نظریۀ اجتماعی مارکسیستی، پرولتاریا به افرادی اطلاق میشود که فاقد سرمایهاند و مجبورند نیروی کار خود را به دیگران بفروشند. آنان سرانجام طبقهای انقلابی[۷] را تشکیل خواهند داد و نظام سرمایهداری[۸] را برخواهند انداخت.