میوه کاذب

میوۀ کاذب (pseudocarp)
ساختاری میوه‌مانند و متشکل از بافتی که از دیوارۀ تخمدان حاصل نشده باشد. بافت‌های اضافی ممکن است از بخش‌های متفاوت گل، مانند نهنج و کاسه، حاصل شده باشند. بخش رنگین و گوشتی توت فرنگی از نهنج حاصل می‌شود و میوۀ حقیقی این گیاه فندقه‌هایی کوچک است که در سطح خارجی آن فرو رفته‌اند. هیپ نوعی میوۀ کاذب، متشکل از نهنج توخالی، گوشتی، و حاوی تعدادی فندقه، است. آناناس، انجیر، سیب، و گلابی از انواع میوۀ کاذب‌اند. هام‌بر (سنوکارپ) میوۀ کاذب گوشتی مرکب است که از گل‌آذین و نه از گل منفرد حاصل می‌شود. آناناس دارای محور مرکزی ضخیمی است که با بافت‌های گوشتی نهنج‌ و قطعات چندین گل احاطه می‌شود. انجیر نوعی میوۀ کاذب، معروف به سیکونیوم (میوۀ انجیر)، است که از یک نهنج توخالی، حاوی گل‌هایی کوچک، حاصل می‌شود که به دیوارۀ درونی آن متصل‌اند. در این گیاه، تخمدان‌های گل‌ ماده پس از لقاح به فندقه‌های تک‌دانه‌ تبدیل می‌شوند. سیب و گلابی نوع دیگری از میوه‌های کاذب‌اند.

 

---