دایناسور پتروزور
دایْناسورِ پِتِروزور (pterosaur)
خزندۀ پرندۀ منقرضشدهای از راستۀ پتروسورا[۱]. این جانوران در عصر مزوزوئیک[۲] منقرض شدند. اندازۀ آنها متغیر بود: برخی به اندازۀ یک سار بودند و فاصله دو بال گشودۀ Arambourgiania philadelphiae، بزرگترین پتروزوری کشف شده، به دوازده متر میرسید. برخی نمونهها شاخهایی روی سرشان داشتند که هنگام پرواز صدایی مانند ناله و فریاد ایجاد میکرد. در گذشته تصور میشد که پتروزورها سُرخور بودند و پوستی نرم داشتند، اما کشفیات اخیر نشان داد که حداقل برخی از آنها پشمالو و احتمالاً خونگرم بودهاند. احتمالاً دارای فیبرهایی عضلانی و رگهایی خونی در بالهایشان بودند، که با حرکت پاهای عقبی سفت میشد و پروازی صدادار، قوی و کنترلشده را امکانپذیر میکرد. در ۱۹۴۳، یک استخوان پتروزور، در اردن یافت شد و گمان میرفت که قطعهای از یک بال باشد. در ۱۹۹۶، تشخیص دادند که استخوان گردن است.