به

بِه (quince)

میوۀ به

درختی کوچک و بومی آسیای غربی، با نام علمی سیدونیا اوبلونگا، از خانوادۀ گل سرخ. این درخت در ترکستان، ایران، قفقاز، و جنوب شرقی عربستان به‌صورت وحشی می‌روید، اما در مناطق دیگر نیز به‌فراوانی کشت می‌شود. نام جنس این گیاه از شهر صیدون، که دارای درختان به بسیار بود، گرفته شده است. میوۀ آن زرد و گلابی شکل است و از آن مربا، کمپوت، ژله، و شربت درست می‌کنند. در جنگل‌های شمال ایران، از آستارا تا کتول گرگان، فراوان است. به دارای اثر مقوی اعمال معده و متوقف‌کنندۀ اسهال ساده و دیسانتری است. دانه آن در رفع التهاب‌های داخلی مخاط‌ها و برای رفع سرفه به‌کار می‌رود. دم‌کرده برگ آن نیز مسکّن است.

 

---