راکوتسی

راکوتْسی (Rakoczy)

خانوادۀ نجیب‌زادۀ مجار. نقش مهمی را در تاریخ ترانسیلوانی و مجارستان در قرون ۱۷ و ۱۸ داشت. سیگیسموند راکوتسی (۱۵۴۴ـ۱۶۰۸) در ۱۶۰۷ شاهزادۀ ترانسیلوانی و جانشین ایشتوان بوچکای شد. پسرش، ژرژ اول راکوتسی (۱۵۹۱ـ۱۶۴۸) در ۱۶۳۰ به شاهزادگی ترانسیلوانی انتخاب شد. او به سیاست ضدیت با هاپسبورگ ادامه و در ۱۶۴۴ به فردیناند سوم، امپراتور امپراتوری مقدس روم، اعلان جنگ داد و مجارستان را درنوردید. پیمان صلح لینتس (۱۶۴۵) به جنگ پایان داد و امپراتور آزادی مذهبی را به مجارستان اعطا کرد. پسرش، ژرژ دوم راکوتسی (۱۶۲۱ـ۱۶۶۰) جانشین پدر شد، اما درپی حمله به لهستان در ۱۶۵۷ خلع و در حملۀ عثمانی‌ها به ترانسیلوانی زخمی شد و درگذشت. در زمان فرانسیس دوم راکوتسی (۱۶۷۶ـ۱۷۳۵) قیام دهقانان مجار (۱۷۰۳) آغاز شد و راکوتسی در مقام رهبرِ جنبش بیشتر خاک مجارستان را تصرف کرد و نجبای مجار سلسلۀ هاپسبورگ را در مجارستان خلع (۱۷۰۷) و جمهوری اشرافی اعلام کردند. در ۱۷۱۱، مجارها و اتریشی‌ها در ساتمار به صلح دست یافتند و اتریش آزادی مذهبی و عفو مجارها را اعلام کرد. راکوتسی، که پیمان را نپذیرفته بود، به لهستان، سپس به فرانسه و سرانجام به امپراتوری عثمانی گریخت و آن‌جا درگذشت، اما بقایای جسد او را در ۱۹۰۶ به مجارستان منتقل کردند. فرانسیس دوم راکوتسی قهرمان ملی مجارستان به‌شمار می‌رود، و «مارشِ راکوتسی» را ژان بیهاری در ۱۸۰۹ به افتخار او ساخت، که اجرای آن تا مدت‌ها در مجارستان ممنوع بود.

 

---