لول، رامون (۱۲۳۲ـ۱۳۱۶م)
لول، رامون (۱۲۳۲ـ۱۳۱۶م)(Lull, Ramon)
فیلسوف کاتالان اسپانیایی. در پالمای مایورکا، در خانواده‌ای ثروتمند زاده شد و تا حدود ۱۲۶۳م زندگی آسوده‌ای داشت. در این هنگام به فکر مسیحی گردانیدن مسلمانان افتاد؛ پس زبان و ادبیات عربی آموخت و مدرسه‌ای برای مطالعۀ عربی در مایورکا دایر کرد (۱۲۷۶). در ۱۲۹۲ به تونس رفت و علمای مسلمان را به مناظره طلبید. او را اخراج کردند، امّا بار دیگر به شمال افریقا بازگشت (۱۳۰۷م) تا با تعالیم ابن رشد مبارزه کند و باز هم رانده شد. گویند در سفر سومش (۱۳۱۵) او را سنگسار کردند؛ امّا این روایت معتبر نیست. مهم‌ترین اثرش هنر بزرگ، دفاع از مسیحیت علیه فلسفۀ ابن رشد است. لول معتقد بود که فلسفه (علم) از الهیات جدا نیست و هر جنبه از ایمان را می‌توان با منطق تجلی داد از آثار اوست: عشق و عاشق (متأثر از تصوف اسلامی)، جانوران (به تقلید از کلیله و دمنه).