راموس، پتروس (۱۵۱۵ـ۱۵۷۲)
راموس، پتروس (۱۵۱۵ـ۱۵۷۲)(Ramus, Petrus)
| پتروس راموس Petrus Ramus | |
|---|---|
| زادروز |
۱۵۱۵م |
| درگذشت | ۱۵۷۲م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در کولژ دو ناوار در پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف |
| شغل و تخصص های دیگر | منطق دان |
| گروه مقاله | فلسفه ، منطق و کلام |
(نام اصلی: پیِر دو لارامه[۱]) فیلسوف و منطق‌دان فرانسوی. در وِرماندوا[۲] در شمال فرانسه به‌دنیا آمد و در «کولژ دو ناوار[۳]» در پاریس تحصیل کرد. جزمیت فلسفۀ مدرسی را نپسندید و پس از آن‌که خود به تدریس پرداخت با تلاشش برای اصلاح علم منطق، در جبهۀ مخالف طرفداران منطق ارسطویی قرار گرفت. در ۱۵۴۳ رسالۀ نقدهایی بر جدل ارسطویی[۴] را انتشار داد و با انتقاد شدید استادان دانشگاه سوربون[۵] روبه‌رو شد. هرچند فرمانی حکومتی رساله را در محاق برد، راموس با حمایت دوستانِ پرنفوذش در ۱۵۵۱ استاد بلاغت و فلسفه در «کولژ دو فرانس[۶]» شد. در حدود ۱۵۶۱ به آیین پروتستان گروید و در گرماگرم جنگ‌های مذهبی ناچار به فرار از کشور، نخست به آلمان و سپس سوئیس، شد. در ۱۵۷۱ به فرانسه بازگشت و جان خود را در قتل عام روز «سن بارتولومیو[۷]» از دست داد. پیروان او که به رامیست‌ها[۸] شهرت یافتند تا مدت‌ها از گروه‌های صاحب نفوذ در فلسفه بودند.