رایه، ژرژ (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)
رایِه، ژُرْژ (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)(Rayet, Georges)
| ژرژ رایه Georges Rayet | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۳۹م |
| درگذشت | ۱۹۰۶م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشسرای عالی |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
اخترشناس فرانسوی. با همکاری شارل ولف[۱]، ردۀ جدیدی از ستاره‌های سفید[۲] یا ستاره‌های زردگون[۳] خاص را آشکارسازی کرد که طیفشان شامل خطوط گسیلی[۴] پهن هیدروژن و هلیوم[۵] است. این ستاره‌ها را اکنون ستاره‌های ولف ـ رایه[۶] می‌نامند. رایه در نزدیکی بوردو[۷] زاده شد و در دانشسرای عالی[۸] درس خواند. در بخش جدید پیش‌بینی وضع هوا، که اوربن لِوریه[۹] آن را در رصدخانۀ پاریس ایجاد کرده بود، به کار مشغول شد تا این‌که درپی اختلاف‌نظر بر سر پیش‌بینی عملی توفان‌ها از کار برکنار شد. از ۱۸۷۶، استاد اخترشناسی بوردو، و از ۱۸۷۹، سرپرست رصدخانۀ جدیدی در نزدیکی همین دانشگاه، در فلوئیراک[۱۰]، بود. در رصدخانۀ پاریس با شارل ولف همکاری می‌کرد و در ۱۸۶۵، از نیم‌سایۀ ماه درخلال یک گرفت عکس‌برداری کرد. در ۱۸۶۶، نواختر[۱۱]ی نمایان شد و بعد از آن که درخشش آن به مقدار زیادی نقصان یافت، رایه و ولف نوارهای درخشانی را در طیف آن آشکارسازی کردند. این نوارها نتیجۀ حالتی بود که ممکن است در مراحل آخر تحول نواختر روی دهد. این دو اخترشناس در تحقیقات‌شان این موضوع را بررسی کردند که آیا ستاره‌های همیشه درخشان همچنین پدیده‌ای را نشان می‌دهند. در ۱۸۷۶، آن‌ها سه ستاره با این ویژگی را در صورت فلکی[۱۲] دجاجه[۱۳] کشف کردند. در حال حاضر، ستاره‌های ولف ـ رایه را به‌نسبت کمیاب می‌دانند.