غول سرخ
غول سرخ (red giant)
هر ستارۀ بزرگ و درخشان، با سطحی سرد. تصور می‌شود این نوع ستاره معرف مرحلۀ پایانی تحول ستاره‌ای نظیر خورشید باشد که همۀ سوخت هیدروژن[۱] را در مرکزش به مصرف رسانده، و سوزاندن عناصر سنگین‌تری مثل هلیوم[۲]، کربن[۳]، و سیلیسیم[۴] را آغاز کرده است. به‌علت واکنش‌های هسته‌ای پیچیده‌تری که درون غول سرخ رخ می‌دهد، سرانجام ازنظر گرانشی ناپایدار می‌شود و شروع به رُمبیدن[۵] و گرم‌شدن می‌کند. درنتیجه، یا به صورت اَبَرنواختر[۶] منفجر می‌شود و ستاره‌ای نوترونی[۷] برجا می‌گذارد، یا این‌که براثر نقصان جرم، به روش تدریجی دیگری، کوتولۀ سفید[۸] به‌وجود می‌آورد. قطر غول‌های سرخ بین ۱۰ تا ۱۰۰ برابر قطر خورشید است. به‌سبب همین بزرگی، درخشندگی‌شان بسیار زیاد است، ولی دمای سطحی آن‌ها کمتر از خورشید، و در حدود ۲ تا ۳هزار کلوین (۱,۷۰۰ تا ۲,۷۰۰ درجۀ سلسیوس) است.