سردسازی
سردسازی (refrigeration)
(یا: تبرید) استفاده از فناوری برای انتقال حرارت از جسم سرد به جسم گرم، برخلاف جهت معمول انتقال گرما. هدف آن است که جسم از محیط اطراف خود سردتر بماند. از تجهیزات سردسازی برای خنک‌کردن و منجمدسازی مواد غذایی در فناوری مواد غذایی[۱]، و در دستگاه‌های تهویه مطبوع و فرآیندهای صنعتی استفاده می‌‌کنند. سردسازی معمولاً با استفاده از چرخۀ تبخیر ـ تراکم[۲] صورت می‌گیرد. در این فرآیند، مادۀ شیمیایی مناسبی، با نام مبرّد[۳]، در مسیری طولانی از لوله‌های گوناگون می‌گذرد و طی این مسیر، از حالت بخار به مایع تغییر حالت می‌دهد و سپس دوباره تبخیر می‌شود. محفظۀ تراکم[۴] (کمپرسور[۵]) بخار را به مایع تبدیل می‌کند. بنابراین، از آن گرما می‌گیرد و آن را به بیرون منتقل می‌کند. در بخش دیگری از مدار، با نام تبخیرکن (اواپراتور)[۶]، فشار بسیار پایین‌تر است، به حدی که مبرّد تبخیر می‌شود و در حین تبخیر گرمای محیط را جذب می‌کند. فرآیند تبخیر در نزدیکی بخش مرکزی یخچال صورت می‌گیرد و درنتیجه، این بخش سردتر می‌شود، اما فرآیند تراکم در نزدیکی دریچۀ تهویه صورت می‌گیرد و گرما به هوای بیرون انتقال می‌یابد. کلروفلوئوروکربن (سی‌اف‌سی)[۷]ها متداول‌ترین مبرّدهای سیستم‌های مدرن بودند، اما مدتی است که این مواد جای خود را به مبرّدهایی داده‌اند که به لایۀ اوزون آسیب نمی‌رسانند.