بلاشر، رژی (۱۹۰۰ـ۱۹۷۳)
بلاشِر، رِژی (۱۹۰۰ـ۱۹۷۳) (Blachere, Regis)
رژی بلاشر Regis Blachere | |
---|---|
زادروز |
۱۹۰۰ م |
درگذشت | ۱۹۷۳ م |
ملیت | ایرانی |
نامهای دیگر | رژیس بلاشر |
تحصیلات و محل تحصیل | دو دکتری |
شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
آثار | برگزیده ای از آثار جغرافی نویسان قرون وسطا (بیروت؛ الجزیره؛ ۱۹۳۴)؛ دستور زبان عربی کلاسیک (پاریس؛ ۱۹۳۷)؛ مقدمه بر قرآن (پاریس؛ ۱۹۴۷) |
گروه مقاله | خاورشناسی |
(یا: رژیس بلاشر) خاورشناس و اسلامشناس فرانسوی. در ۱۹۱۵ به مغرب رفت و در کازابلانکا درس خواند. در ۱۹۲۲، از دانشگاه الجزیره لیسانس زبان و ادبیات عربی گرفت. از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۵ استاد و کارشناس آموزش در بنیاد مطالعات عالی مغرب بود. از ۱۹۳۵ تا ۱۹۵۰ در مدرسۀ ملی زبانهای شرقی پاریس ادبیات عرب تدریس میکرد. در ۱۹۳۶، از دو رسالۀ دکتری خود، با عناوین متنبّی شاعر عرب در سدۀ چهارم قمری و ترجمه و تحقیق طبقاتالامم قاضی صاعد اندلسی، دفاع کرد. از ۱۹۵۰ تا بازنشستگی (۱۹۷۰)، استاد کرسی زبان و ادبیات عربی در دانشگاه سوربون بود. از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۵، ریاست بنیاد مطالعات اسلامی در فرهنگستان پاریس و از ۱۹۶۲ مدیریت مرکز تألیف فرهنگ لغات عربی و نیز مدیریت مجلۀ المعرفه را برعهده داشت. در ۱۹۷۲ عضو فرهنگستان کتیبهها و ادبیات شد. بلاشر با کوشش گستردۀ خود در زبان و ادبیات عربی شیوۀ کار و حتی واژگان خاورشناسان را دگرگون کرد. از آثارش: برگزیدهای از آثار جغرافینویسان قرون وسطا (بیروت، الجزیره، ۱۹۳۴)؛ دستور زبان عربی کلاسیک (پاریس، ۱۹۳۷)؛ مقدمه بر قرآن (پاریس، ۱۹۴۷) که با عنوان در آستانۀ قرآن به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۹ش)؛ تاریخ ادبیات عرب از آغاز تا پایان قرن پانزدهم در ۳ جلد (پاریس، ۱۹۵۱ـ ۱۹۶۵)؛ ترجمۀ قرآن به فرانسه (پاریس، ۱۹۴۹ـ۱۹۵۰)؛ مسئلۀ محمد (ص) (پاریس، ۱۹۵۲).