باسه، رنه ماری ژوزف (۱۸۵۵ـ۱۹۲۴)
باسِه، رنِه ماری ژوزِف (۱۸۵۵ـ۱۹۲۴)(Bassé, René Marie Josephe)
خاورشناس فرانسوی. پس از دریافت لیسانس ادبیات از دانشگاه نانسی (۱۸۷۸)، به پاریس رفت و در مدرسۀ زبانهای شرقی، عربی و ترکی و فارسی را نزد استادانی چون گویار، دفرمری، دومنار، دُساسی و مول آموخت. استاد زبانهای عربی، ترکی، بربری و حبشی در مدرسۀ عالی ادبیات الجزایر (از ۱۸۸۳) و سرپرست آن مدرسه (از ۱۸۹۴) بود. متون فراوانی را از عربی ترجمه کرد و به گردآوری داستانهای هزارویکشب و افسانههای عربی پرداخت. عضو هیئت تحریریۀ دایرةالمعارف اسلام بود. در ۱۹۰۵ ریاست کنگرۀ خاورشناسان در الجزایر را برعهده داشت. از آثارش: دعاهای مسلمانان چین، ترجمه از دعوات مسلمین (پاریس، ۱۸۷۸)؛ شعر عرب پیش از اسلام (پاریس، ۱۸۸۰)؛ بختیارنامه یا قصۀ ده وزیر (ترجمه و تحشیه) (پاریس، ۱۸۸۳)؛ مجموعۀ متون و اسناد دربارۀ فقهاللغۀ زبان بربری (۱۸۷۷)؛ لقمان حکیم، لقمان بربر (پاریس، ۱۸۹۰).