رتس، ژان فرانسوا (۱۶۱۳ـ۱۶۷۹)
رِتْس، ژان فرانسوا (۱۶۱۳ـ۱۶۷۹)(Retz, Jean-Francois)
ژان فرانسوا رتس Jean-Francois Retz | |
---|---|
زادروز |
۱۶۱۳م |
درگذشت | ۱۶۷۹م |
ملیت | فرانسوی |
تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در رشته الهیات در دانشگاه سوربون |
شغل و تخصص اصلی | کاردینال |
شغل و تخصص های دیگر | سیاستمدار |
گروه مقاله | تاریخ جهان |
کاردینال و سیاستمدار فرانسوی، از رهبران شورش اشراف فرانسه (۱۶۴۸ـ۱۶۵۳) موسوم به «فِروند[۱]». از خانوادهای اشرافی و سرشناس دربار فرانسه بود که از سوی والدینش به خدمت در کلیسا ترغیب شد. او در ۱۶۳۸ در رشتۀ الهیات از دانشگاه سوربون[۲] تحصیلاتش را به پایان رساند. رِتس از همان دورۀ دانشجویی با کاردینال ریشلیو[۳]، صدراعظم لوئی سیزدهم که تلاش میکرد قدرت اشراف را کاهش دهد، به مخالفت برخاست. درخلال جنگ داخلی و شورش اشراف، مدتی از شورشیان حمایت کرد و سپس به حمایت از دولت برخاست و ملکه آن[۴] اتریشی، مادر و نایبالسلطنۀ لوئی چهاردهم، برای جلب حمایت رتس موجبات ترقی او و دریافت درجۀ کاردینالی از پاپ را فراهم آورد. پس از سرکوب شورش اشراف، دولت که به رتس و اهدافش مشکوک بود او را در ۱۹ دسامبر ۱۶۵۲ دستگیر و در شهر ونسن[۵] زندانی کرد. رِتس که لقب سراسقفی پاریس را داشت، از زندان گریخت و در تبعید برای بازپسگرفتن حقوق و امتیازات خود مبارزه کرد و پس از مرگ مازارن[۶]، نخستوزیر ایتالیاییتبار لوئی چهاردهم، به فرانسه بازگشت و با دریافت حقوق مُکفی و سرپرستی یکی از صومعهها، از سمت اسقف اعظمی پاریس کنارهگیری کرد و سرانجام در همانجا درگذشت. کتاب خاطرات وی حاوی رویدادهای دورۀ حیات او و نکات پندآموزی است که وی از تجربیات خود آنها را کسب کرده است.