ریجوی، متیو (۱۸۹۵ـ۱۹۹۳)
ریجْوِی، مَتیو (۱۸۹۵ـ۱۹۹۳)(Ridgway, Matthew)
ژنرال امریکایی. از درخشانترین چهرههای نظامی این کشور در قرن ۲۰ بود که بهسبب ارائۀ راهبردهای ابتکاریاش در جنگ جهانی دوم و جنگ کُره شهرت دارد. در فورت مونرو[۱] بهدنیا آمد. در ۱۹۱۷ از دانشگاه نظامی وست پوینت[۲] در امریکا فارغُالتحصیل و درخلال جنگ جهانی اوّل به اروپا اعزام شد. او فرماندهی حملۀ هوابرد به سیسیل در ۱۹۴۳، رهبری فرود چتربازان در نورماندی[۳] در ۱۹۴۴ علیه نیروهای آلمان، و فرماندهی ارتش هشتم امریکا در جنگ کُره را برعهده داشت و توانست نیروهای ائتلاف را، که تحت پرچم سازمان ملل متحد در جنگ کُره شرکت داشتند، در آوریل ۱۹۵۱ از شکست نجات دهد. سپس جانشین ژنرال داگلاس مَکآرتور[۴]، فرمانده نیروهای سازمان ملل متحد در جنگ کُره، شد. او در ۱۹۵۱ ژنرال چهار ستارۀ ارتش امریکا، در ۱۹۵۲ فرمانده سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)[۵] و در ۱۹۵۳ رئیس ستاد ارتش امریکا شد. ریجوِی در ۱۹۵۵ بازنشسته شد و خاطرات خود را در دو کتاب با نامهای سرباز[۶] و جنگ کُره[۷] منتشر کرد.