رابرتس، ریچارد (۱۷۸۹ـ۱۸۶۴)
رابِرْتْس، ریْچارْد (۱۷۸۹ـ۱۸۶۴)(Roberts, Richard)
مهندس ویلزی، و مخترع ماشینهایی مانند ماشین پیچتراشی[۱] و ماشین صفحهتراشی[۲]. در ۱۸۴۵، نوعی آهنربای الکتریکی[۳] جدید ابداع کرد. رابرتس ترمز بخار و سیستمی از سنجههای استاندارد نیز طراحی کرد که همۀ ماشینهایش را بر اساس آنها میساخت. در مونتگمریشر[۴] زاده شد و ابزارساز بود. وقتی به لندن نقل مکان کرد، نزد هنری مودزلی[۵]، مهندس انگلیسی، به کارآموزی پرداخت. در ۱۸۱۴، در منچستر کسب و کاری برای خود به راه انداخت. از ۱۸۲۸ تا ۱۸۴۲، شریک مؤسسۀ شارپ، توماس و شرکا[۶] بود. این شرکت ماشینهایی را طبق طرح رابرتس تولید میکرد. در ۱۸۳۰، که راهآهن لیورپول[۷] و منچستر گشایش یافت، شرکت ساخت لکوموتیو را آغاز کرد. تولیدات آنها را شرکتهای راهآهن سراسر اروپا میخریدند. وقتی این شرکت به دو پاره تقسیم شد، رابرتس بخش گلوب ورکس[۸] را در اختیار گرفت. در ۱۸۲۵، رابرتس به تقاضای بعضی از تولیدکنندگان نوعی ماشین ریسندگی میول خودکار ساخت که نسبت به ماشین ساخت ساموئل کرامپتون[۹] در ۱۷۷۹ بسیار پیشرفتهتر بود. در ۱۸۴۸، ماشینی برای سوراخکردن ورقهای فولادی اختراع کرد. رابرتس با بهکارگیری روش ژاکارد[۱۰] ماشینی طراحی کرد که ورقهای مورد استفاده در ساخت پلها یا دیگهای بخار را طبق هر نوع گام یا الگویی سوراخکاری میکرد.