مورتیمر، راجر د (ح ۱۲۸۷ـ۱۳۳۰م)
مورتیمِر، راجِر دِ (ح ۱۲۸۷ـ۱۳۳۰م)(Mortimer, Roger de)
بارونِ هشتم ویگمور[۱] و ارلِ اول مارچ[۲]. سیاستمدار و ماجراجوی انگلیسی. مخالف ادوارد دوم[۳] بود و بههمراه ایزابل[۴]، همسر ادوارد، در ۱۳۲۶م علیه او شورید و او را خلع کرد. مورتیمر، که عاشق ملکه ايزابل بود، از ۱۳۲۷م به همراه او بر انگلستان حکم راند تا اینکه به دستور ادوارد سوم[۵] اعدام شد. در ۱۳۰۶م عنوان سر و در ۱۳۲۸م لقب ارل گرفت. به حکم ادوارد دوم به جرم شورش زندانی شد، اما دو سال بعد از برج لندن[۶] گریخت و به فرانسه رفت. در آنجا به ملکۀ انگلستان، ایزابل، پیوست که مشغول مذاکراتی با دربار فرانسه بود و در ۱۳۲۶م بهاتفاق او به انگلستان بازگشت. هنگامی که آن دو بههمراه هوادارانشان در خاک انگلستان پیاده شدند ادوارد گریخت و مورتیمر حکم خلع او را از پارلمان گرفت. در ۱۳۲۸م ارلِ مارچ شد. تصور رایج آن است که مسئول قتل ادوارد بوده است. زمانی که با ملکه در قلعۀ ناتینگم[۷] بود به دستور ادوارد سوم دستگیرش کردند و سپس او را در محلۀ تایبرنِ[۸] لندن به دار زدند، شکم دریدند و چهارشقه کردند.