رالف، فردریک
فردریک رالف Frederick Rolfe | |
---|---|
زادروز |
لندن 1860م |
درگذشت | ونیز 1913م |
ملیت | انگلیسی |
شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
لقب | استاد ناسزاگویی |
آثار | نوول هادریان هفتم (1904)؛ قصههایی که توکو برایم نقل کرد (1898) و در خیال خود (1901)؛ کتاب در شوق و طلب کل (1934) |
گروه مقاله | ادبیات غرب |
رالف، فردریک (1860ـ1913) Rolfe, Frederick
(نام کامل: فردریک ویلیام رالف) نویسنده انگلیسی. ادعا میکرد بارون کوروو است. او که به مذهب کاتولیک گرویده و نتوانسته بود وارد جرگه کشیشان شود، نوول هادریان هفتم (1904) را نوشت که در آن شخصیت اصلی داستان از نویسندهای فقیر به پاپ تبدیل میشد. رالف در لندن متولد شد و پس از پذیرفتهنشدن در جرگه کشیشان، زندگی خانه به دوشی را آغاز کرد. دو مجموعه داستانهای کوتاه «قصههایی که توکو برایم نقل کرد» (1898) و «در خیال خود» (1901) منتشر ساخت. نوول دون تارکینیو در 1905 و پژوهش تاریخی پرجنب و جوش «رویدادهای خانواده بورژیا» در 1901 انتشار یافتند. در 1908 به ونیز رفت و بقعه عمر را در آن شهر گذراند. پس از مرگش کتاب «در شوق و طلب کل» در 1934 انتشار یافت که درباره پندارها و دوستان همجنس باز او بودند، و سبب شد دبلیو اچ اودِن شاعر امریکایی او را «استاد ناسزاگویی» لقب دهد.