گیاه غده ای
گیاه غُدّهای (root crop)
گیاهی که بهمنظور استفاده از ریشۀ غدهای خوراکی آن کشت میشود. این ریشه ممکن است ریشۀ واقعی گیاه نباشد. سیبزمینی مهمترین گیاه غدّهای است که در مناطق معتدل کشت میشود. مانیوک (کاساوا[۱])، سیبزمینی شیرین، و سیبزمینی هندی (یام)[۲] مهمترین گیاهان غدهای مناطق گرمسیریاند. گیاهان غدهای بهمنزلۀ غذای انسان بعد از غلات، در درجۀ دوم اهمیت قرار دارند. ریشۀ این گیاهان سرشار از کربوهیدرات است، اما میزان پروتئین در آنها بهندرت از دو درصد فراتر میرود. درنتیجه، جوامعی که تقریباً فقط گیاهان غدهای مصرف میکنند، ممکن است به کمبود پروتئین دچار شوند. در اواسط دهۀ ۱۹۸۰، میزان تولید سیبزمینی، کاساوا، و یام در جهان اندکی کمتر از ۶۰۰میلیون تن در سال بود. از این گیاهان برای تغذیۀ دام و از فرآوردههای آنها در تولید نشاسته، چسب، و الکل استفاده میکنند. در اروپا، چغندرقند منبعی برای تأمین شکر و نسبتاً جایگزین نیشکر شده است.