روزنتال، فرانتس (۱۹۱۴ـ۲۰۰۳)
روزِنْتال، فرانْتْس (۱۹۱۴ـ۲۰۰۳)(Rosenthal, Franz)
| فرانتس روزنتال Franz Rosenthal | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۴م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری زبان های شرقی و یونانی و لاتین دانشگاه برلین |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| آثار | تکنیک و روش دانش پژوهی در اسلام (۱۹۴۷)؛ طنز و فکاهه در اسلام (۱۹۵۶)؛ میراث یونان در جهان اسلام (۱۹۶۵) |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
| جوایز و افتخارات | برنده نخستین مدال کنگره بین المللی خاور شناسان |
خاورشناس آلمانی‌تبار امریکایی. در ۱۹۳۵ در رشتۀ زبان‌های شرقی و یونانی و لاتین از دانشگاه برلین دانشنامۀ دکتری گرفت. موضوع رسالۀ او زبان کتیبه‌های پالمیری (۱۹۳۶) بود. در ۱۹۳۹ با نوشتن کتابی دربارۀ زبان آرامی با عنوان تحقیقات آرامی‌شناسی برندۀ نخستین مدال کنگرۀ بین‌المللی خاور‌شناسان شد. در ۱۹۴۰ به امریکا رفت و به تبعیت این کشور درآمد و به‌سمت استاد زبان‌های سامی منصوب شد. استادیار کالج اتحادیۀ یهودیان (۱۹۴۰ـ ۱۹۴۸)، استاد دانشگاه پنسیلوانیا (۱۹۴۸ـ ۱۹۵۶) و استاد زبان‌های سامی در دانشگاه ییل (از ۱۹۵۶) بود. بیشتر به روش‌شناسی تاریخ‌نگاری در اسلام گرایش داشت و تاریخ تاریخ‌نگاری در اسلامِ او، مهم‌ترین کتابی است که تاکنون در این‌باره نوشته شده است (ترجمۀ فارسی: مشهد، ۱۳۶۵ش). از دیگر آثارش: تکنیک و روش دانش‌پژوهی در اسلام (۱۹۴۷)؛ طنز و فکاهه در اسلام (۱۹۵۶)؛ میراث یونان در جهان اسلام (۱۹۶۵)؛ علم پیروزمند: مفهوم علم در جهان اسلام (۱۹۴۷)؛ ترجمۀ مقدمۀ ابن خلدون (۱۹۵۸)؛ راهنمای زبان آرامی (۱۹۶۷).