روسی، اتوره (۱۸۹۴ـ۱۹۵۵)
روسّی، اتوره (۱۸۹۴ـ۱۹۵۵)(Rossi, Ettore)
| اتوره روسی Ettore Rossi | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۴م |
| درگذشت | ۱۹۵۵م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری مطالعات یونانی دانشگاه پاویا |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| آثار | راهنمای زبان ترکی (رم، ۱۹۳۹)؛ دستور زبان فارسی نوین (رم، ۱۹۴۷)؛ زبان عربی رایج در صنعا (رم، ۱۹۳۴) |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس ایتالیایی. از ۱۹۱۴ در دانشگاه پاویا در رشتۀ مطالعات کلاسیک (یونانی و لاتین) به تحصیل پرداخت. در جنگ جهانی اول برای خدمت سربازی به لیبی اعزام شد و زبان عربی را در آن‌جا آموخت. در ۱۹۲۰ از دانشگاه پاویا در رشتۀ مطالعات یونانی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۲۰ـ۱۹۲۲ مترجم دولتی در طرابلس در لیبی بود. در ۱۹۲۲، در بازگشت به ایتالیا، به مطالعات اسلامی روی آورد و به همکاری با مجلّۀ خاور نو پرداخت. زبان ترکی را نیز آموخت. استاد زبان و ادبیات ترکی (از ۱۹۲۷) و فارسی (۱۹۳۸ـ ۱۹۴۸) در دانشگاه رم، و سردبیر جهان نو (از ۱۹۳۸) بود. مدتی نیز، در انجام یک مأموریت دولتی، در جنوب شبه‌جزیرۀ عربستان (یمن) به‌سر برد. افزون بر مطالعاتش در زبان و ادبیات ترکی و فارسی و عربی، پژوهش‌هایی در تاریخ مالت و رودس و به‌ویژه در تاریخ لیبی دارد. از آثارش: راهنمای زبان ترکی (رم، ۱۹۳۹)؛ دستور زبان فارسی نوین (رم، ۱۹۴۷)؛ زبان عربی رایج در صنعا(رم، ۱۹۳۴)؛ فهرست نسخه‌های خطی فارسی کتابخانۀ واتیکان (واتیکان، ۱۹۴۸)؛ فهرست نسخه‌های خطی ترکی کتابخانۀ واتیکان (واتیکان، ۱۹۵۳)؛ تاریخ دریانوردی (شهسواران) فرقۀ اورشلیمی قدیس یوحنا در رودس و مالت (۱۹۲۷)؛ دژ رودس و فتح آن براساس اسناد چاپی و غیرچاپی ترکی (رم، ۱۹۲۷)؛ تاریخ طرابلس (۱۹۶۸).