راونتری، بنجامین سیبوم (۱۸۷۱ـ۱۹۵۴)
بنجامین سیبوم راونتری Benjamin Seebohm Rowntree | |
---|---|
زادروز |
۱۸۷۱م |
درگذشت | ۱۹۵۴م |
ملیت | انگلیسی |
تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در کالج اویینز (دانشگاه منچستر فعلی) |
شغل و تخصص اصلی | بازرگان |
شغل و تخصص های دیگر | نیکوکار |
آثار | فقر، مطالعه ای درخصوص زندگی شهری |
گروه مقاله | جامعه شناسی |
خویشاوندان سرشناس | جوزف راونتری (پدر) |
راوْنْتِری، بِنْجامین سیبوم (۱۸۷۱ـ۱۹۵۴)(Rowntree, Benjamin Seebohm)
بازرگان و نیکوکار انگلیسی. بخش عمدهای از سرمایهای را که از ادارهکردن شیرینیپزیهای خانوادگی خود (۱۹۲۵ـ۱۹۴۱) کسب کرده بود در راه پژوهشهای اجتماعی صرف کرد. نوشتههایش، ازجمله فقر، مطالعهای درخصوص زندگی شهری[۱] (۱۹۰۰)، نقطۀ عطفی در جامعهشناسی تجربی بهشمار میرود. روانتری به کمک سه بنیادی که پدرش، جوزف راونتری[۲] (۱۸۳۶ـ۱۹۲۵)، در ۱۹۰۴ بنا نهاد، نیازهای مالی پژوهشهایی درخصوص مسکن، تأمین اجتماعی و سیاستهای اجتماعی را برآورده کرد، به اجرای طرحهایی دربارۀ عدالت اجتماعی یاری رساند و به گروههای مؤثر در این زمینه کمک مالی کرد. راونتری در ۱۸۸۹ پس از تحصیل در کالج اوئینز (که بعداً به دانشگاه منچستر بدل شد) به یورک رفت و تجارت خانوادگی خود را پی گرفت. با عرضۀ طرحهای مربوط به حقوق بازنشستگی (۱۹۰۶)، پنج روز کار در هفته (۱۹۱۹) و مشارکت حقوقبگیران در سود مؤسسه (۱۹۲۳) بهمنزلۀ کارفرمایی روشنفکر و پدرمآب، شهرت و اعتباری درخور یافت. درخلال جنگ جهانی اول، با همکاری دیوید لوید جورج[۳]، گروه بهزیستی یا تأمین اجتماعی را در وزارتخانۀ تسلیحات اداره کرد. در مطالعاتش پیرامون خانوادههای طبقۀ کارگر[۴] در یورک[۵] (۱۸۹۷ـ ۱۸۹۸)، که با عنوان فقر، مطالعهای درخصوص زندگی شهری منتشر شد و از نخستین پژوهشها در این حوزه بود، نشان داد که ۴۳ درصد از آنان در فقر بهسر میبرند؛ درآمد ۲۷ درصد از آنان کمتر از حداقل لازم برای زندگی است و به عبارتی دیگر روی خط فقر[۶] قرار دارند و به زحمت مواد غذایی لازم را برای خانوادۀ خود تأمین میکنند؛ دَه درصد از آنان نیز به تعبیر وی در «فقر پایه[۷]» بهسر میبرند. او نشان داد که فقرا در فقرشان مقصر نیستند، بلکه فقر به دورههایی از زندگی افراد برمیگردد که قادر به کسب درآمد کافی نیستند؛ دورههای کودکی، یعنی سالهایی که فرزندانشان نیاز به تأمین مالی دارند، و دوران پیری. راونتری آثاری در زمینۀ قماربازی و بیکاری و سازمانهای تجاری نیز نوشته است.