گلپگه، رودولف (۱۹۲۸ـ۱۹۷۱)

گِلْپْگِه، رودولْف (۱۹۲۸ـ۱۹۷۱)(Gelpke, Rudolf)

رودولف گلپگه Rudolf Gelpke
زادروز	۱۹۲۸م
درگذشت	۱۹۷۱م
ملیت	سوییسی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل حکمت و علوم اسلامی و علم الادیان در دانشگاه بال، تحصیل در دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی	خاورشناس
آثار	خاور زمین جاویدان (بال و اشتوتگارت، ۱۹۵۸)
گروه مقاله	خاورشناسی

ایران‌شناس آلمانی‌زبان سوئیسی. در دانشگاه بال، حکمت و علوم اسلامی و علم‌الادیان خواند. زبان‌های فارسی و عربی را نزد مایر، ایران‌شناس پرآوازه، فراگرفت. در ۱۹۵۸ به ایران سفر کرد و در دانشگاه تهران درس خواند. از ۱۹۵۹ با اطلس مردم‌نگاری و زبان‌شناسی ایران همکاری داشت. زبان‌های فارسی، عربی، ترکی، عیلامی، فارسی باستان، فارسی میانه، بابلی، یونانی و لاتینی را به‌خوبی می‌دانست. در ۱۹۵۸، ۱۹۶۱، ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ برای پژوهش در تاریخ و زبان و فرهنگ ایران قدیم، به ایران سفر کرد. تألیفات و ترجمه‌هایش به آلمانی است. از آثارش: دُرج گنج فارسی/ تاریخ شرق، بازنوشتۀ متون به‌همراه عکس و هشت مینیاتور (بال، ۱۹۵۷)؛ خاور زمین جاویدان (بال و اشتوتگارت، ۱۹۵۸)؛ هفت داستان از هفت شاهدخت که ترجمه‌ای است از هفت پیکر نظامی (زوریخ، ۱۹۵۹)؛ ترجمۀ امیرارسلان رومی (زوریخ، ۱۹۶۵)؛ داستان‌نویسان برجستۀ معاصر ایران (زوریخ، ۱۹۶۱)؛ ترجمۀ «مردی در قفس» صادق چوبک (گالن، ۱۹۶۱)؛ سلطان مسعود غزنوی (مونیخ، ۱۹۵۷)؛ تصویر کیهان شناسانۀ جهان در هفت پیکر نظامی (بال، ۱۹۶۱)؛ صدویک حکایت از گلستان سعدی (۱۹۶۷)؛ بحثی در نثر زبان فارسی ؛ ترجمۀ نمایش‌نامۀ ابرزلف و ابرزمانه محمد‌علی اسلامی ندوشن (تهران، ۱۳۷۳ش)؛ ترجمۀ داستان‌های عاشقانۀ هزارویک شب (زوریخ، ۱۹۸۸)؛ تصحیح و ترجمۀ تذکرة الملوک (۱۹۵۲).