زاخایو، کارل ادوارد (۱۸۴۵ـ۱۹۳۰)
زاخائو، کارل ادوارد (۱۸۴۵ـ۱۹۳۰)(Sachau, Karl Edward)
| کارل ادوارد زاخایو Karl Edward Sachau | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۵م |
| درگذشت | ۱۹۳۰م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشنامه دکتری از دانشگاه لایپزیگ |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| آثار | چاپ الشذرات السریانیه تیودوس (۱۸۶۹)؛ چاپ الآثار الباقیه عن القرون الخالیه بیرونی (لایپزیگ، ۱۸۷۶) |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس آلمانی. زبان‌های شرقی را در کیل (۱۸۶۴) و لایپزیگ (۱۸۶۵ـ۱۸۶۷) فراگرفت. با تصحیح انتقادی المعرب من‌الکلام الاعجمی جوالیقی (لایپزیگ، ۱۸۶۷)، از دانشگاه لایپزیگ دانشنامۀ دکتری گرفت. استاد زبان‌های سامی دانشگاه وین (۱۸۶۹) و استاد زبان‌های شرقی دانشگاه برلین (۱۸۷۲ـ۱۸۷۶) بود. برای تحقیق در زبان‌های شرقی در برلین، مرکزی دایر کرد (۱۸۸۸) و روزگاری دراز در آن‌جا به تدریس پرداخت. به داشتن دیدِ وسیع و دقت علمی و فعالیت زیاد مشهور بود و تألیفاتش در میان خاورشناسان جهان در اولین درجۀ علمی قرار دارد. اِتِه کار نیمه‌تمام او را با عنوان فهرست نسخه‌های فارسی و ترکی و هندی و پشتو در کتابخانۀ بادلیان به‌اتمام رساند. از دیگر آثارش: چاپ الشذرات السریانیه تئودوس (۱۸۶۹)؛ چاپ الآثار الباقیه عن‌القرون الخالیۀ بیرونی (لایپزیگ، ۱۸۷۶)؛چاپ چهار جلد از طبقات کبیر ابن سعد (لیدن، ۱۹۰۴)؛ فهرست نسخه‌های سریانی در کتابخانۀ برلین (۲ جلد، برلین، ۱۸۹۹) چاپ تحقیق ماللهند بیرونی؛ سیاحت‌های سوریه و بین‌‌النهرین (۱۸۸۳)؛ بر فرات و دجله (۱۹۰۰) که دو کتاب اخیر گزارش زاخائو از سفرهای خود به سوریه و عراق است.