سعید، جودت (سوریه ۱۹۳۱)
سعید، جودت (سوریه ۱۹۳۱- ) (Said, Jawdat)
متفکر و نویسندۀ نواندیش سوری. پس از اتمام دورۀ ابتدایی در زادگاهش، بئرعجم، به مصر رفت و دورۀ متوسطه را در مدرسۀ الازهر گذراند و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتۀ زبان عربی در دانشگاه الازهر ادامه داد. در مصر با اندیشه مالک بن نبی، که در آن زمان در مصر اقامت داشت، آشنا شد و با او دیدار کرد. بعد از اتحاد سوریه و مصر به خدمت سربازی رفت ولی از مشارکت در هر گونه اقدام نظامی سر باز زد که نتیجه‌اش بازداشت و اقامت اجباری بود. با پایان دوران سربازی به تدریس در مدارس متوسطه مشغول شد ولی به‌سبب فعالیت‌های فکری‌اش بارها زندانی و نهایتاً از کار اخراج شد. پس از جنگ ۱۹۷۳، و آزادسازی استان قنیطره و برخی روستاهای جولان، به روستایش بازگشت و به زنبورداری و کشاورزی مشغول شد و فعالیت‌های فکری و فرهنگی‌اش را ادامه داد. او به خشونت‌گریزی مشهور و مفتخر است. کتاب‌های فراوانی از او منتشر شده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از مسلک فرزند نخست آدم یا مشکل خشونت در فعالیت‌های اسلامی؛ فقدان تعادل اجتماعی؛ بادهای دگرگونی؛ مانند فرزند آدم باش.