کولریج، سامویل تیلور (۱۷۷۲ـ۱۸۳۴)
کولْریج، ساموئل تیلور (۱۷۷۲ـ۱۸۳۴)(Coleridge, Samuel Taylor)
شاعر، نقاد، و فیلسوف انگلیسی. با همکاری وردزورث مجموعۀ بسیار تأثیرگذار بالادهای غنایی[۱] (۱۷۹۸) را منتشر کرد. این دفتر شعر منعکس‌کنندۀ نظریۀ این دو در مورد احساس شاعرانه و طلیعۀ جنبش رمانتیک در انگلستان بود. «منظومۀ دریانورد فرتوت[۲]»، «کریستبل[۳]»، و «قوبلا خان[۴]» (هر سه بین ۱۷۹۷ تا ۱۷۹۸ سروده شدند) ازجمله اشعار و سیرۀ ادبی[۵] (۱۸۱۷) ازجمله آثار انتقادی اوست. کولریج در دانشگاه کیمبریج درس خواند و در همان‌جا با ساوتی دوست شد. در ۱۷۹۸ به آلمان رفت و به تحصیل فلسفه و نقد ادبی پرداخت. پس از بازگشت به انگلستان، در ۱۸۰۰ با وردزورث در لِیک دیستریکت[۶] سکونت گزید و از ۱۸۰۸ تا ۱۸۱۹ سخنرانی‌هایی در مورد نثر و نمایش‌نامه ایراد کرد. برای تسکین دردهای روماتیسمی خود به تریاک روآورد و از ۱۸۱۶ در هایگیتِ[۷] لندن تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گرفت. در همین دوره بود که معروف‌ترین اثر منثورش، سیرۀ ادبی (۱۸۱۷)، را نگاشت. این اثر مجموعه قطعاتی شرح‌حال‌گونه است که در آن اندیشه‌های فلسفی و انتقادی‌اش را مطرح می‌‌کند. از کولریج، که سخنور و سخنران قهاری بود، انتظار می‌رفت آثار فلسفی و انتقادی وزینی از خود برجای گذارد؛ سیرۀ ادبی‌اش، که بخش اعظم آن بر نظریات آلمانی استوار است، نشان از عمق بینش وی دارد، ولی نویسنده شکل خاصی به آن نداده است و سروده‌های شعری وی نیز به‌قدری کم است که انتظار را برآورده نمی‌کند.