شیطان پرستی
شیطانپرستی (Satanism)
عبادت شیطان برای بهرهمندی از قدرت او. مهمترین مراسم آن «قدّاس سیاه[۱]» نام دارد که نقیضۀ قداس مسیحی یا اَفخارستیا[۲] است. اتهام شیطانپرستی در هنگامۀ آشوبهای اجتماعی و مذهبی، همچون در اواخر قرن ۱۵ تا اواخر قرن ۱۷ در اروپا که نخست مرجعیت کلیسای کاتولیک رومی و سپس رسمیت و اعتبار بسیاری از کلیساهای پروتستان با نفی و انکار روبهرو شد، رایج بود. در قرن ۲۰ فرقههایی منسوب به شیطان در امریکا ظهور کردهاند که در واقع بیشتر مخالف مسیحیتاند تا مبلغ شیطان. گمان میرود که شیطانپرستی از مکاتب ثنوی خاورمیانه، همچون مانویت[۳] که ترکیبی از تعالیم زردتشت و مسیح بود و گنوستیسیسم[۴]، ریشه گرفته باشد. آن را همیشه در ردیف سحر و جادو قرار دادهاند. از ویژگیهای مهم آیینهای شیطانپرستی آن است که آیینهای مسیحی را وارونه میکنند، مثلاً دعاها را برعکس میخوانند.