ساکسون ها
ساکْسونْ‌ها (Saxons)
قبیله‌ای از قبایل آلمانی که زمانی در شبه‌جزیره دانمارک و شمال آلمان ساکن بودند. ساکسون‌ها در اوایل قرون وسطا تحت فشار فرانک‌ها[۱] از زادگاهشان کوچیدند و در مناطق اروپا، ازجمله انگلستان (← آنگلوساکسون‌ها) پراکنده شدند. اینان همچنین در دریای شمال[۲] و دریای مانش[۳] دریازنی می‌کردند. به گفتۀ بید[۴]، مورخ انگلیسی، ساکسون‌ها در ۴۴۹م قدم به خاک انگلستان گذاشتند و بر اساس شواهد باستان‌شناختی و منابع ادبی پراکنده موجود حدود ۴۵۰م از دریازنی دست کشیدند و در جنوب انگلستان سکنا گزیدند. طبق گفتۀ بید، اقوامی که به دعوت وورتیگرن[۵]، خانسالار بریتانیا، برای دفاع از آن کشور در برابر هجوم پیکت‌ها[۶] و ایرلندی‌ها وارد بریتانیا شدند متشکل بودند از سه قوم ژرمنیِ ساکسون‌ها، آنگل‌ها[۷] و ژوت‌ها[۸] گورستان‌های کشف‌شده ساکسون‌ها نشان گستردگی حضور آنان در شرق انگلستان است. در اواخر قرن ۶م بخش اعظم انگلستان در اشغال آنگلوساکسون‌ها بود. لفظ «ساکسون» به‌تعبیری برگرفته از سیاکس، نام سلاح قمه‌مانند آنان است، کمااین که فرانک‌ها نیز نامشان را از واژه فرانکا گرفته‌اند که در انگلیسی باستان به‌معنای «نیزه» است و فرانک یعنی «نیزه‌دار».