شراینر، اولیو امیلی (۱۸۵۵ـ۱۹۲۰)
شرایْنِر، اولیو اِمیلی (۱۸۵۵ـ۱۹۲۰)(Schreiner, Olive Emilie)
رماننویس افریقای جنوبی و هوادار حقوق زنان. زندگینامۀ خودنوشت او با نام داستان مزرعۀ افریقایی[۱] (۱۸۸۳، که با نام مستعار رالف آیرُن[۲] چاپ شد) زندگی در علفزارهای افریقای جنوبی را توصیف میکند و چون قصد دارد موقعیت مزبور را بیشتر عادی جلوه دهد تا نامتعارف، آن را همچون متنی پایهای برای این سبک از داستاننویسی شناختهاند. این رمان از جنبۀ معرفی زن امروز در چهرۀ لیندالِ[۳] هوادار فمینیسم[۴]، کاری بنیادی است. شراینر بعدها همین چهره را در اثر کلاسیک فمینیستی خود، زنان و کار[۵] (۱۹۱۱)، پرورش داد. دو رمان دیگر با نامهای از مرد تا مرد[۶] (۱۹۲۶) و اوندینه[۷] (۱۹۲۸) نوشت (هر دو پس از مرگش چاپ شدند). برخی دیگر از آثار او عبارتاند از سرباز سوار پیتر هَلْکِت مشونالندی[۸] (۱۸۹۷)، که حملهای در قالب داستان به سیاستهای توسعهطلبانۀ سیسیل رودِز[۹] است؛ مجموعۀ تمثیلها؛ و نوشتههای پراکندۀ اندیشههایی دربارۀ افریقای جنوبی[۱۰].