اودناتوس، سپتیمیوس ( ـ۲۶۸/۲۶۷م)
اودِناتوس، سِپتیمیوس ( ـ۲۶۸/۲۶۷م)(Odaenathus, Septimius)
سپتیمیوس اودناتوس Septimius Odaenathus | |
---|---|
درگذشت | ۲۶۸/۲۶۷م |
ملیت | رومی پالمیر (سوریه کنونی) |
نامهای دیگر | اذینه |
شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
گروه مقاله | تاریخ جهان |
خویشاوندان سرشناس | هرود (پسر ارشد)، زنوبیا (همسرش) |
(یا: اُذَیْنَه) فرمانروای عربتبار رومی پالمیر[۱] (سوریۀ کنونی). از پیشروی ساسانیان[۲] و تصرف استانهای شرقی امپراتوری روم از سوی ایرانیان جلوگیری کرد. پس از آنکه والریانوس[۳]، امپراتور روم، به اسارت شاپور اول[۴] درآمد (۲۶۰م)، اودناتوس همچنان به امپراتوری روم وفادار ماند و اجازه نداد بخشهای شرقی این امپراتوری بهدست ایرانیان بیفتد. سرانجام خود را شاه شاهان نامید و ایرانیها را از بینالنهرین[۵] و مناطق مجاور بیرون راند، اما نتوانست تیسفون[۶]، پایتخت ساسانیان، را تصرف کند. او زمانیکه عازم هجوم بر ضد گوتیک[۷]ها، از مستعمرات امپراتوری روم در شرق آسیای صغیر، بود به همراه پسر ارشدش هرود[۸] کشته شد. پس از مرگ وی، همسرش زنوبیا[۹] زمام امور را بهدست گرفت و پالمیر را، که مستعمرۀ امپراتوری روم بود، کشوری پادشاهی و مستقل اعلام کرد، اما رومیها در ۲۷۲م او را دستنشاندۀ خود کردند. نیز ← زنوبیا