هفت گناه کبیره

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از Seven deadly sins)

هفت گناه کبیره (seven deadly sins)

در الهیات مسیحی، خشم، آز، رشک، شکمبارگی، شهوت، غرور، و تن‌پروری (یا نومیدی) به‌مثابۀ منشأ همۀ گناهان دیگر. اِواگریوس پونتیکوس[۱] (ح ۳۴۶ـ ۳۹۹م)، شمّاسی در قسطنطنیه[۲]، در رسالۀ هشت فکر شیطانی[۳]، گناهان اصلی یا اساسی را چنین بر شمرده است: شکمبارگی، زنا، آزمندی، نومیدی یا ناخشنودی، خشم، افسردگی یا دلسردی، کبر، و غرور. یوهانس کاسیانوس[۴] (ح ۳۶۰ـ۴۳۵م) راهب مسیحی نیز به اواگریوس تأسی کرد. پاپ گرگوریوس[۵] کبیر در حدود ۶۰۰م نخستین کسی بود که هفت گناه مرگبار را کم و بیش به گونه‌ای که امروزه می‌شناسیم ذکر کرد.

 


  1. Evagrius Ponticus
  2. Constantinople
  3. On the Eight Evil Thoughts
  4. John Cassian
  5. Pope Gregory