شافتسبری، آنتونی (۱۸۰۱ـ۱۸۸۵)
شافْتْسْبِری، آنتونی (۱۸۰۱ـ۱۸۸۵)(Shaftesbury, Anthony)
(معروف به: لُرد اشلی) هفتمین ارل شافتسبری، سیاستمدار حزب توری (محافظهکار)[۱] انگلیسی. از ۱۸۳۳ رهبری جنبش بهبود شرایط کارخانهها را در مجلس عوام[۲] بهدست گرفت و پس از توفیق در بهتصویبرساندن قوانینی چند در این زمینه قانون ده ساعت کار[۳] (۱۸۴۷)، معروف به قانون لُرد اشلی[۴]، را از تصویب پارلمان گذراند. از تصویب قوانینی برای بهبود شرایط معادن، بهویژه قانون معادن[۵] ۱۸۴۲ (ناظر بر منع بهکارگیری زنان و کودکان در معادن) حمایت کرد و قانون مجانین[۶] ۱۸۴۵ ناظر بر بهبود شرایط آسایشگاههای روانی را بهتصویب رساند. در ۱۸۴۶ رأی پارلمان برای تصویب قانون منع استفاده از کودکان در کار دودکشپاککنی را بهدست آورد. شافتسبری همچنین از حامیان طرح آموزش رایگان برای اقشار محروم بود. ریاست اتحادیۀ مدارس محرومان[۷] و انجمن بریتانیایی و خارجی کتاب مقدس[۸] را برعهده داشت و به فلورانس نایتینگل[۹]، بانی حرفۀ پرستاری، و دکتر تامس بارناردو[۱۰]، نیکوکار معروف، یاری رساند. در ۱۸۱۱ لُرد اشلی[۱۱] و در ۱۸۵۱ ارل شد. با وجود مساعی اصلاحیاش، به نادیدهگرفتن حقوق کارگرانِ املاک خودش متهم بود.