از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
گُشایه (speculum)
(یا: اسپکولوم) در پزشکی، وسیلهای برای معاینۀ منافذ بدن، مثل بینی و مهبل[۱]. گشایه دهانۀ منفذ را گشاد میکند تا وسایل وارد شوند. برخی از گشایهها منبع نور دارند تا حفره روشن شود. اولین نمونههای گشایۀ مهبلی را آرخیگنس[۲]، پزشک یونانی، در قرن ۲م بهکار برد.