سیاریر، سوتار (۱۹۰۹ـ۱۹۶۶)
سیاریر، سوتار (۱۹۰۹ـ۱۹۶۶)(Sjahrir, Sutar)
دولتمرد اندونزیایی، و نخست‌وزیر اندونزی (۱۹۴۵ـ۱۹۴۷). توافق‌نامۀ لینگاجاتی[۱] را با هلند به امضا رساند که طبق آن هلند حاکمیت اندونزی بر جاوه و سوماترا را به‌رسمیت شناخت، ولی سیاست‌های مصالحه‌جویانه‌اش سبب کناره‌گیری او در ۱۹۴۷ شد. سال بعد حزب سوسیالیست اندونزی را بنیاد نهاد که حزبی ضد‌کمونیست بود. سوکارنو، رئیس‌جمهور اندونزی، در ۱۹۶۰ این حزب را غیرقانونی اعلام کرد؛ در ۱۹۶۲ سیاریر به اتهام توطئه‌چینی بازداشت شد ولی پیش از محاکمه درگذشت. سیاریر در دانشگاه لیدن[۲] حقوق خواند و حزب سوسیالیست «پندیدیکان ناسیونال اندونزی[۳]» را در ۱۹۳۱ در مخالفت با «حزب ملّی اندونزی[۴]» سوکارنو بنیاد نهاد. هلندی‌ها او را در ۱۹۳۴ تبعید کردند. در ۱۹۴۲ به کشور بازگشت و کوشید تا اندونزی استقلال خود را هرچه زودتر اعلام کند.