سیلوستر، جیمز (۱۸۱۴ـ۱۸۹۷)
سیلْوِسْتِر، جِیْمز (۱۸۱۴ـ۱۸۹۷)(Sylvester, James)
ریاضی‌دان انگلیسی، و از کاشفان نظریۀ ناورداهای جبری[۱]. در ۱۸۵۰، اصطلاح ماتریس[۲] را برای توصیف آرایه‌ای مستطیلی از اعداد وضع کرد. مفهوم دترمینان وابسته به حالت خاصی از آن، حالت مربعی، است. در لندن زاده شد و بیشتر تحصیلاتش را در کیمبریج گذراند. در ۱۸۳۷، استاد فلسفۀ طبیعی یونیورسیتی کالج[۳] لندن شد. در ۱۸۴۱، به سیلوستر امریکا رفت و استادِ دانشگاه ویرجینیا[۴] شد، ولی در ۱۸۴۵ استعفا کرد و به انگلستان برگشت. طی ده سال بعد، کاری دانشگاهی نداشت، ولی شاگردانی خصوصی داشت که فلورانس نایتینگل[۵]، پرستارِ معروف و پیش‌گام، یکی از آن‌ها بود. در ۱۸۴۴، در یک شرکت بیمه به‌کار پرداخت و در ۱۸۵۰، وکیل دادگستری شد. در ۱۸۵۵، به زندگی دانشگاهی برگشت و به استادی ریاضیات آکادمی نظامی سلطنتی[۶]، در وولیچ[۷] لندن، رسید. در ۱۸۷۷، دوباره به امریکا رفت و استادِ دانشگاه جدیدالتأسیس جان هاپکینز[۸]، در بالتیمور[۹]، شد. در ۱۸۸۳، استاد آکسفورد شد. سیلوستر و آرتور کیلی[۱۰]، بدون همکاری با هم، بنیان‌گذاران نظریۀ نوین جبر ناورداها به‌شمار می‌روند. سیلوستر همچنین مطالبی دربارۀ ماهیت ریشه[۱۱]ها در معادلات درجۀ پنجم[۱۲]، و دربارۀ نظریۀ اعداد[۱۳]، به‌خصوص در زمینۀ اِفراز[۱۴]، و آنالیز دیوفانتی[۱۵] نوشت.