الیوت، تامس استرنز (۱۸۸۸ـ۱۹۶۵)
الیوت، تامس استرنز (۱۸۸۸ـ۱۹۶۵)(Eliot, T(homas) S(tearns))
| تامس استرنز الیوت T(homas) S(tearns) Eliot | |
|---|---|
| زادروز |
سنت لوئیس امریکا 1888م |
| درگذشت | 1965م |
| محل زندگی | بریتانیا |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه هاروارد، سوربون و آکسفورد |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | نمایش‌نامه‌نویس، منتقد |
| فعالیت‌های مهم | بنیادگذار مدرنیسم در شعر |
| سبک | مدرنیسم |
| آثار | پروفراک و مشاهدات دیگر (1917)؛ زمین بایر (1922)؛ انسان‌های پوشالی (1925) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| جوایز و افتخارات | برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات (1948) |
(مشهور به تی‌اس‌الیوت) شاعر، نمایش‌نامه‌نویس، و منتقد امریکایی که از ۱۹۱۵ در بریتانیا سکونت گزید. در اولین مجموعه شعرش، پروفراک و مشاهدات دیگر[۱] (۱۹۱۷)، قالب شعری و موسیقی جدیدی در شعر معرفی کرد؛ اشعار مهم بعدی‌اش عبارت‌اند از «زمین بایر[۲]» (۱۹۲۲)، که شعری بلند و نمادین در مورد یأس و سرخوردگی بشری است، و «انسان‌های پوشالی[۳]» (۱۹۲۵). در ۱۹۳۹ مجموعه شعری برای کودکان نوشت. قتل در کلیسای جامع[۴] (۱۹۳۵) و مهمانی کاکتیل (کوکتل پارتی)[۵] (۱۹۵۰) ازجمله نمایش‌نامه‌های اویند. بیشۀ مقدس[۶] (۱۹۲۰) نیز ازجمله کتاب‌های نقد اوست. در ۱۹۴۸ برندۀ جایزۀ نوبل در ادبیات شد. هرچند اشعار بسیار دشواری دارد، اما غالباً او را بنیادگذار مدرنیسم در شعر می‌‌دانند. در نقش یک نقاد نیز تأثیر بسزایی در نحوۀ نگرش به ادبیات داشت. الیوت در سنت لوئیس[۷] امریکا به‌دنیا آمد و در دانشگاه هاروارد، سوربون[۸]، و آکسفورد درس خواند. پس از ازدواج در ۱۹۱۷ در لندن سکونت گزید و در ۱۹۲۷ به تابعیت بریتانیا در آمد و در همان سال به جنبش آنگلوکاتولیک[۹] در کلیسای انگلستان گروید. علاوه‌بر شعر و نمایش‌نامه، او منتقد برجسته‌ای بود. آثار نقدش شامل کاربرد شعر و کاربرد نقد[۱۰] (۱۹۳۳)، ایدۀ یک جامعه مسیحی[۱۱] (۱۹۳۹)، و یادداشت‌هایی در باب تعریف فرهنگ[۱۲] (۱۹۴۸) لحنی محافظه‌کار دارند و بر ارزش‌های سنتی آیین‌ها و جامعه تأکید می‌‌کنند.