تانهویزر

تانْهویْزِر (Tannhäuser)

شاعر ترانه‌خوان و جنگجوی صلیبی آلمانی قرن ۱۳. او را با شوالیه‌ای افسانه‌ای، که قهرمان سرود تانهویزر در قرن ۱۶ است، یکی دانسته‌اند. در این سرود، تانهویزر فریفتۀ لذت‌های نفسانی کوه ونوس می‌شود، اما پس از هفت سال به رُم می‌رود تا از گناهان خود توبه کند. اما پاپ اوربان چهارم به او می‌گوید که همان‌طور که عصای دست او امکان ندارد شکوفه دهد گناهان تانهویزر نیز بخشیدنی نیست. سه روز بعد عصا جوانه می‌زند، ولی تانهویزر به کوه ونوس بازگشته است و پاپِ بی‌گذشت، برای همیشه منفور می‌شود. اپرای تانهویزر، اثر واگنر (۱۸۴۵)، داستان این سرود را با سنت‌های برگرفته از مسابقۀ آوازخوانی در وارتبورگ در می‌آمیزد، در این رقابت هاینریش فون اُفتردینِگن، شاعر مدعی،‌ با پیروانش در ستایش دوک اتریشی آواز می‌خوانند، درحالی‌که رقبای آن‌ها هرمان، شاهزادۀ تورینگیایی، را می‌ستایند.