تیلور، ریچارد (۱۹۲۹)
تِیلور، ریچارْد (۱۹۲۹)(Taylor, Richard)
| ریچارد تیلور Richard Taylor | |
|---|---|
| زادروز |
مدیسین هت، آلبرتا ۱۹۲۹م |
| ملیت | کانادایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه آلبرتا در ادمونتون |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | نوبل فیزیک به سبب آزمایش هایی که نشان می داد پروتون ها و نوترون ها از کوارک ساخته می شوند (۱۹۹۰) |
فیزیک‌دان کانادایی. با همکاری جروم فریدمن[۱] و هنری وِی کِندال[۲]، به پژوهش بنیادی برای برخورد الکترون‌های پُرانرژی با پروتون‌ها و نوترون‌ها پرداخت. این کار بر پیدایش مُدل کوارکی فیزیک ذرات بنیادی تأثیرگذار بود. تیلور به‌سبب آزمایش‌هایی که نشان می‌داد پروتون‌ها و نوترون‌ها از کوارک ساخته می‌شوند، در ۱۹۹۰ به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. تیلور، فریدمن، و کندال در ۱۹۷۰ بمباران پروتون‌ها، و بعدها نوترون‌ها را با الکترون‌های پُرانرژی به آزمایش گذاشتند. جیمز بورکن[۳] و ریچارد فاینمن[۴] با اعلام این نظر که الکترون‌ها با اجسام سختِ نقطه‌گونه‌ای در داخل پروتون برخورد می‌کنند، نتایج این آزمایش‌ها را تعبیر کردند. طولی نکشید ذرات درون پروتون‌ها را کوارک[۵] نامیدند. تیلور در مدیسین هَت[۶] در آلبرتا[۷] زاده شد و در دانشگاه آلبرتا در اِدمونتون[۸] درس خواند. سپس، به استنفورد[۹] در کالیفرنیا[۱۰] رفت و در آن‌جا به آزمایشگاه فیزیک انرژی بالا[۱۱] پیوست. از ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۱، در پاریس به‌سر برد و در آن‌جا در زمینۀ شتاب‌دهنده‌ای به‌کار پرداخت که در دانشگاه اورسِی[۱۲][۱۲] در دست ساخت بود. پس از بازگشت به ایالات متحد امریکا، به‌مدت یک سال در آزمایشگاه لارنس برکلی[۱۳] در دانشگاه کالیفرنیا مشغول کار شد و سپس به دانشگاه استنفورد برگشت. او دو دهۀ بعدی زندگی حرفه‌ای‌اش را به آزمایش‌های متفاوت درخصوص پراکندگی الکترون در پژوهشگاه‌های گوناگون گذرانید. دوره‌هایی از این مدت را در سِرن[۱۴]، آزمایشگاه فیزیک ذرات اروپا در نزدیکی ژنو[۱۵] در سوئیس، و دوره‌هایی را هم در آزمایشگاه شتاب‌دهنده آلمان در هامبورگ گذراند. در ۱۹۸۲، دستیار مدیر تحقیقات در دانشگاه استنفورد شد و تا ۱۹۸۶، که برای بازگشت به پژوهش از کار استعفا داد، این سمت را برعهده داشت.