دما
دَما (temperature)
درجه یا میزان گرمی هر جسم. بنابه قوانین ترمودینامیک[۱]، دما تعیینکنندۀ آن است که گرما از چه جسمی به جسم دیگر منتقل میشود. دمای جسم معیاری برای نمایش انرژی جنبشی[۲] میانگین اتمها یا مولکول[۳]هایی است که سازندۀ آن جسماند. یکای دما در دستگاه بینالمللی کلوین[۴]، با نماد K، است که در مقیاسی با همین نام بهکار برده میشود. مقیاسهای متداول دیگر برای اندازهگیری دما عبارتاند از مقیاس دمای سلسیوس[۵] (سانتیگراد) و مقیاس فارنهایت. دمای بدن انسان در حالت عادی حدود ۳۶.۹ درجۀ سلسیوس (۹۸.۴ درجۀ فارنهایت) است. تغییراتی در حدود یک درجه یا بیشتر در دمای بدن نشانۀ بیماری است. افزایش دمای بدن بهمعنی فعالیت اضافی و معمولاً ناشی از عفونت است، درحالیکه کاهش دما بهمعنی کاهش تولید گرما و معمولاً اُفت نیروهای حیاتی است. در ایستگاههای هواشناسی سراسر دنیا از دماسنجهای بیشینه و کمینه استفاده میکنند.