ناطور دشت

ناطورِ دشت (The Catcher in the Rye)

رمانی از جروم دیوید سالینجر، منتشرشده به انگلیسی در ۱۹۵۱. هولدن کولفیلد نوجوانی است سرسخت که مدام از مدرسه‌های مختلف اخراج می‌شود. او در آخرین اخراج‌شدنش، پیش از آن‌که به خانه برگردد، سه روز در نیویورک پرسه می‌زند و ماجراهای ناخوشایند و بی‌اهمیتی برایش اتفاق می‌افتد. بعد معلوم می‌شود که بیمار شده است و در مؤسسه‌ای بی‌هویت اقامت دارد و روان‌کاوی مراقب اوست. هولدن از آن پس حکایت خود را به‌صورت تک‌گفتار درونی و با شوخ‌طبعی نومیدانه‌ای می‌نویسد: شرح حال جوانی که وسواس مرگ و‌هم زده‌اش کرده و سرگردانی‌اش، سرگردانی کسی است که تقریباً همواره با محو‌شدن و مرگ خود درگیر است، و از این جهت از بیان حالت‌های روحی یک نوجوان فراتر می‌رود. اگرچه ناطور دشت طرح و توطئه‌ای ساده و کم‌هیجان دارد، وجود رگه‌های فکاهی در آن، مشابه سنت فکاهی امریکایی (شوخی‌های گفتاری و نکته‌های مضحک)، و بازآفرینی زبانِ خاص نوجوانان امریکایی، بر ارزش و اهمیت آن افزوده است. چندین ترجمه از این اثر موجود است از جمله ترجمه‌ی احمد کریمی حکاک.