تاهرت، شهر
تاهِرْت، شهر (Tiaret)
(یا: تیاره[۱]؛ تگدمپت[۲]) شهری تاریخی در شمال غربی الجزایر، ظاهراً دو شهر به این نام وجود داشته است؛ یکی تاهرت قدیم (تیاره) و دیگری تاهرت جدید که در ۹کیلومتری جنوب غربی تاهرت قدیم بنا شد. این شهر را عبدالرحمان بن رستم، سرسلسلۀ ایرانی دولت اباضیان تاهرت (حک: ۱۶۱ـ۱۷۱ق/۷۷۸ـ۷۸۸م) در حدود ۱۴۴ق/۱۶۱م بنا نهاد. تاهرت نزدیک به ۱۴۰ سال پایتخت رستمیان بود و به لحاظ تجارت و بازرگانی رونق فراوان داشت. تاهرت از بزرگ‌ترین پایانه‌های خطوط تجاری و بازرگانی در شمال صحرای بزرگ افریقا به‌شمار می‌رفت و از این‌رو به «عراق مغرب» ملقب شده بود. این شهر به لحاظ اجتماع مردم و مذاهب مختلف و دانشمندان متعدد، نقش بسزایی در توسعۀ علم و تمدن در شمال افریقا ایفا کرده است. تاهرت در زمان رومی‌ها مرکز معتبر زراعی بود، اما در دوران اسلامی به‌تدریج رو به ویرانی نهاد.