قانون تساهل
(تغییرمسیر از Toleration Act)
قانون تَساهُل (Toleration Act)
قانون مصّوب ۱۶۸۹ پارلمان انگلستان، در دوران پادشاهی ویلیام سوم[۱]. براساس این قانون به مخالفان کلیسای انگلستان[۲]، به استثنای کاتولیکها و یونیتارینها[۳] (یکتاپرستان)، حقوق شهروندی و تا حدودی آزادی مذهبی اعطا شد. اگرچه مخالفان کلیسای انگلستان رسماً حق تصدی مشاغل دولتی را نداشتند، پس از تصویب قانون تساهل به آنها اجازه داده شد که آموزگاران و واعظان خاص خود را داشته باشند و برای خود محل عبادت ایجاد کنند. براساس قوانین معافیت موقت[۴]، که از ۱۷۲۱ همهساله به تصویب میرسید، مخالفان کلیسای انگلستان اجازه داشتند که متقاضی مشاغل دولتی شوند، اما ممنوعیت اشتغال آنان رسماً در ۱۸۲۸ لغو شد.