اکو، اومبرتو (۱۹۳۲- ۲۰۱۶)
اِکو، اومبِرتو (۱۹۳۲-۲۰۱۶م)(Eco,Umberto)
| اومبرتو اکو Umberto Eco | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۲م |
| درگذشت | ۲۰۱۶م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای فلسفه |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف |
| شغل و تخصص های دیگر | نشانه شناس- منتقد ادبی- رمان نویس |
| آثار | نشانه شناسی همگانی (۱۹۷۵)؛ نام گل سرخ (۱۹۸۰) |
| گروه مقاله | فلسفه، منطق و کلام |
نویسنده، نشانه‌شناس، و منتقد ادبی ایتالیایی. در دانشگاه تورینو[۱] درس خواند و در ۱۹۵۴ دکتری فلسفه گرفت. از ۱۹۶۱ در دانشگاه‌های تورینو، میلان، فلورانس[۲]، و بولونیا فلسفه و نشانه‌شناسی تدریس کرد. با کتاب اثر گشوده[۳] (۱۹۶۲) مشهور شد که مطالعه‌ای در باب زیباشناسی[۴] است. در ۱۹۶۵ مقاله‌ای طولانی دربارۀ زیبایی‌شناسی جیمز جویس[۵] باعنوان از مجموعۀ الهیات تا شب‌زنده‌داری فینیگن‌ها منتشر کرد. در رشتۀ نشانه‌شناسی پیشگام به‌شمار می‌آید و مشهورترین کار او در این زمینه رساله‌ای دربارۀ نشانه‌شناسی همگانی[۶] (۱۹۷۵) است. در ۱۹۷۹ خواننده در داستان را منتشر کرد که اساس نظریاتش در مورد خواندن متن است. نشانه‌شناسی و فلسفۀ زبان از تازه‌ترین آثار او دربارۀ نشانه‌شناسی است. اکو چندین رمان نیز نوشته است، ازجمله نام گل سرخ[۷] (۱۹۸۰)، که در ۱۹۸۶ به فیلم درآمد، و آونگ فوکو[۸] (۱۹۸۹). دربارۀ «هنر مردمی» نیز چندین مقالۀ کوتاه در روزنامه‌ها و مجله‌های ایتالیایی منتشر کرده است.