وان در میر، سیمون (۱۹۲۵-۲۰۱۱)
وان دِر میر، سیمون (۱۹۲۵-۲۰۱۱)(Van der Meer, Simon)
| سیمون وان در میر Simon Van der Meer | |
|---|---|
| زادروز |
لاهه هلند ۱۹۲۵م |
| درگذشت | ۲۰۱۱م |
| ملیت | هلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مهندسی در دانشگاه فنی دلفت |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | کسب جایزه نوبل فیزیک مشترک (۱۹۸۴) به سبب کشف ذرات بنیادی W و Z |
فیزیک‌دان هلندی. در ۱۹۸۴، به سبب کشف ذرات بنیادی[۱] W و Z به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. این ذرات در انتقال نیروی هسته‌ای ضعیف[۲] نقش حامل و میانجی را برعهده دارند. کشف این ذرات نظریات استیون واینبرگ[۳]، شلدون گلاشو[۴]، محمد عبدالسلام و دیگران را مبنی‌بر ارتباط بین نیروی هسته‌ای ضعیف و نیروی الکترومغناطیسی[۵] تأیید کرد. جایزۀ نوبل مشترکاً به وان دِر میر و کارلو روبیا[۶] اعطا شد. ذرات W و Z در شتاب‌دهنده‌های ذرات سرن[۷]، واقع در آزمایشگاه فیزیک ذرات اروپا در نزدیکی ژنو، و بر اثر برخورد بین پروتون‌ها و پادپروتون‌های پر انرژی کشف شدند. این برخورد منجر به تولید رگباری از ذرات، مانند جرقه‌های آتش بازی، می‌شود که ذرات W و Z هم در آن‌ها دیده می‌شوند. سهم اصلی وان در میر در این آزمایش طراحی فرآیندی با نام سرمایش تصادفی[۸] بود که برای تهیۀ تعداد زیادی پادپروتون به کار رفت. وان در میر در لاهۀ هلند زاده شد و در دانشگاه فنی دلفت[۹] مهندسی خواند. در ۱۹۵۶، عضو هیئت علمی سرن شد.