واسال

واسال (vassal)

در اروپای قرون وسطا، شخصی که با خاوند بیعت می‌کرد (← فئودالیسم) و در ازای دریافت زمین از او متعهد خدمت و مشورت لشکری به او می‌شد. این اصطلاح از قرن ۹م باب شد. روابط میان خاوند و واسال شالودۀ نظام فئودالیته بود و در گذار فئودالیسم به فئودالیسم بدل همپای آن رو به افول نهاد.

 

---