بروی، ویکتور (۱۷۸۵ـ۱۸۷۰)
بِروی، ویکتور (۱۷۸۵ـ۱۸۷۰)(Broglie, Victor)
| ویکتور بروی Victor Broglie | |
|---|---|
| زادروز |
پاریس ۱۷۸۵ م |
| درگذشت | ۱۸۷۰ م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | سیاستمدار |
| آثار | دیدگاه هایی درباره دولت فرانسه |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار و دیپلمات فرانسوی و نخست‌وزیر این کشور (۱۸۳۵ تا ۱۸۳۶)، زادۀ پاریس. در دوران زمامداری ناپلئون به‌عنوان وابسته سیاسی به چندین کشور مختلف اعزام شد و پس از بازگشت خاندان استوارت[۱] به شورای وزرای لوئی هجدهم راه یافت. در دوران سلطنت لوئی هجدهم و شارل دهم، به جمع نظریه‌پردازان[۲] یعنی گروه کوچکی از سیاستمدارانی که هوادار حکومت مشروطه سلطنتی بودند ملحق شد و مسئولیت تهیه پیش‌نویس قانون مطبوعات را برعهده گرفت. وی از مدافعان تقسیم ارث به نسبت مساوی بین بازماندگان بود. پس از انقلاب ۱۸۳۰ دوک بروی مدتی وزیر آموزش و پرورش و چندماه بعد وزیر امور خارجه شد. مهم‌ترین دل‌مشغولی وی ایجاد روابط گسترده و دوستانه بین فرانسه و انگلیس بود. وی در ۱۸۳۴ از وزارت خارجه کناره‌گیری کرد و چندماه بعد نخست‌وزیر فرانسه شد. وی در ۱۸۴۷ مدتی سفیر فرانسه در انگلیس بود. انقلاب ۱۸۴۸ برای وی رویدادی تلخ بود چون به اعتقاد وی اصول حکومت پارلمانی را نابود کرد. پس از کودتای ۳ دسامبر ۱۸۵۱، دوک بروی به یکی از مخالفان سرسخت ناپلئون سوم تبدیل شد. در ۱۸۵۵ به عضویت فرهنگستان فرانسه درآمد و ۲۰ سال پایانی عمر خود را به فعالیت‌های ادبی و فلسفی صرف کرد و کتاب‌های متعددی ازجمله دیدگاه‌هایی دربارۀ دولت فرانسه[۳] را نگاشت.