پاز، ویکتور (۱۹۰۷ـ۲۰۰۱)
پاز، ویکتور (۱۹۰۷ـ۲۰۰۱)(Paz, Victor)
رئیس‌جمهور بولیوی (۱۹۵۲ـ۱۹۵۶؛ ۱۹۶۰ـ۱۹۶۴؛ ۱۹۸۵ـ ۱۹۸۹). بنیاد‌گذار و رهبر جنبش ملی انقلابی[۱] بود، در ۱۹۵۲ قدرت را به‌دست گرفت و به سرخ‌پوستان حق رأی داد. بزرگ‌ترین معادن قلع کشور را ملی، برنامۀ اصلاحات ارضی را آغاز، و تورم را مهار کرد. پس از تصدّی چند سِمَت مالی در دهۀ ۱۹۳۰ به عرصۀ سیاست پا گذاشت و نمایندۀ مجلس شد (۱۹۴۰)، و جنبش ملی انقلابی را تأسیس کرد (۱۹۴۲). در یکی از چند دورۀ حکومت نظامیان بولیوی در ۱۹۴۶، به آرژانتین گریخت، در ۱۹۵۱ بازگشت و در ۱۹۵۲ رئیس‌جمهور شد. بی‌‌درنگ برنامۀ اصلاحات سیاسی را آغاز کرد، تا ۱۹۵۶ رئیس‌جمهور باقی ماند و دوباره در (۱۹۶۰ـ۱۹۶۴) انتخاب شد و در ۷۷سالگی نیز مجدداً رئیس‌جمهور شد (۱۹۸۵). در حیات سیاسی طولانی‌مدت خود، سفیر بولیوی در لندن (۱۹۵۶ـ۱۹۵۹) و استاد دانشگاه لندن بود (۱۹۶۶). پس از انتخابات غیرقطعی ریاست جمهوری ۱۹۸۹، پاس جای خود را به خایمه پاس سامورا[۲] از جنبش انقلابی چپ[۳] داد.