ویرژیل

ویرْژیل (۷۰ـ۱۹ق‌م)(Virgil)

ويرْژيل

(نام اصلی: پوبلیوس ورگیلیوس مارو) شاعر رومی. آثار او عبارت‌اند از ‌گفت‌وگوهای چوپانان (۳۷پ‌م) که مجموعه‌ای از اشعار شبانی است؛ گئورگیس (درباب کشاورزی) (۳۰پ‌م)،‌ چهار دفتر دربارۀ فن کشاورزی؛ و شاهکار حماسی او، اِنِئید (۱۹ـ۳۰پ‌م). مایکناس به نمایندگی از اوکتاویانوس (و بعد امپراتور اوگوستوس) از او حمایت می‌کرد. ویرژیل در نزدیکی مانتوا متولد شد، در کرمونا و مدیولانوم (میلان) تحصیل کرد، و سپس در روم فلسفه و سخنوری ‌خواند. دومین کتابش، جورجیکس، را که دربارۀ هوراس بود، به حامی جدید خود، مایکناس، تقدیم کرد. بیشتر سال‌های باقی‌ماندۀ عمرش را در ناپل گذراند و دَه سال آخر زندگی‌اش را وقف تألیف آنئید کرد که مهم‌ترین شعر ادبیات لاتینی به‌شمار می‌آید. در ۱۹پ‌م به یونان رفت و هنگام دیدار از ویرانه‌های مگارا به تب مبتلا شد. پس از بازگشت به ایتالیا و ورود به بروندیسیوم درگذشت. ویرژیل تصمیم گرفته بود که آنئید را ازبین ببرد، امّا اوصیایش، به دستور امپراتور اوگوستوس، آن را منتشر کردند. اقتباس‌های مسیحیان از کتاب گفت‌وگوهای چوپانان، به‌ویژه گفت‌وگوی چهارم، بر اعتبار او در قرون وسطا افزود. تا آن‌‌جا که دانته در کمدی الهی برای توصیف جهان پس از مرگ، او را الگوی خود قرار داد.

 

---